Oudendijk

Bestuur en grondgebied

Oudendijk wordt voor het eerst vermeld in een akte uit 1459, als Oudendijck. De akte betreft een toestemming tot de bouw van een kapel. Oudendijk behoorde toen nog tot het grondgebied van Grosthuizen. Het dorp kreeg echter in 1526 een eigen dorpsbestuur.

Oudendijk was tot 1812 zelfstandig met eigen dorpsbestuur. In 1802-1803 kwamen hiervoor de termen “gemeente” en “gemeentebestuur” in zwang. Per 1 januari 1812 ging Oudendijk samen met Beets op in de nieuwe gemeente Beets.

Gerechtelijke indeling

Oudendijk maakte deel uit van ‘De Veenhoop’, een verzamelnaam voor de dorpen Avenhorn, Beets, Berkhout, Grosthuizen, Oudendijk, Schardam en Scharwoude. De Veenhoop werd in 1408 onder het rechtsgebied van Hoorn gebracht. Voor Oudendijk bleef deze toestand bestaan tot maart 1811.

Kerkelijke indeling

De gereformeerde, later hervormde gemeente Oudendijk vormde een zelfstandige kerkgemeente met een eigen kerkbestuur en predikant.

De katholieken uit Oudendijk vielen onder de statie De Goorn (zie Berkhout).

Waterstaatkundige indeling

Oudendijk viel voor het onderhoud van de Westfriese Omringdijk onder het ambacht Drechterland. Voor de afwatering behoorde het noordelijk gedeelte van Oudendijk tot polder Beschoot, het zuidelijk gedeelte tot de polder Beetskoog. 

genealogische Bronnen

Plaatselijke begraafgegevens

Inwoners van alle godsdienstige gezindten werden begraven in de gereformeerde kerk of de naastgelegen begraafplaats. Hiervan zijn gegevens bewaard gebleven vanaf 1733.

Plaatselijke huwelijksgegevens

Huwelijken van alle godsdienstige gezindten werden tot begin 1795 afgekondigd in de gereformeerde kerk of een ander openbaar gebouw. Hiervan zijn gegevens bewaard gebleven vanaf 1697.

Gerechtelijke huwelijksgegevens en impost (= belasting) op trouwen en begraven

Tijdens de Republiek (tot begin 1795) golden alleen gereformeerde huwelijken als wettig. Andersdenkenden lieten hun huwelijk wettigen voor de stedelijke rechtbank in Hoorn (gegevens van 1582-1795).

Ook de in Oudendijk betaalde impost (= belasting) op trouwen en begraven werd door Hoorn geregistreerd (gegevens van 1695-1805).