Polderen in Westfriesland

Een polder is een gebied omgeven met waterkeringen en met een kunstmatige waterstand. Drooggemalen binnenmeren zijn een apart soort polders: droogmakerijen.

Droge voeten

Westfriesland bestaat uit vele polders. Als gevolg van menselijk handelen daalde de bodem en moesten dijken worden aangelegd. Zo hield men droge voeten. Molens stelden de Westfriezen in staat om overtollig water af te voeren.

Met de techniek van dijken en molens werden ook Westfriese binnenmeren in polders veranderd. Om te beginnen de Wogmeer in 1609. En in 1624, precies 400 jaar geleden, volgde de droogmaking van de Baarsdorpermeer.

Jubileum

Met het project Polderen in Westfriesland viert het Westfries Archief dit jubileum.

Octrooi en investeerders

Tussen 1600 en 1650 heerste in Holland onder bestuurders, kooplieden en edelen een ware bedijkingskoorts. Vanwege de groeiende bevolking was er behoefte aan nieuwe landbouwgrond en grondprijzen zaten in de lift.

Meer weten

Grondwerk en molens

Om elke droogmakerij liggen een ringdijk en ringvaart om van het nieuwe land een op zichzelf staande polder te maken. Voor de aanleg moesten de bedijkers grond kopen van eigenaren van weilanden en rietlanden rondom de Baarsdorpermeer. Landmeter Pieter van Meersch ging samen met de betrokkenen op pad.

Meer weten

Malen en verkaveling

Na de bouw van de watermolens kon de afvoer van het water van de Baarsdorpermeer beginnen. Een schepradmolen haalde een uitvoertempo van wel 40 tot 60 kubieke meter per minuut. De bedijkers hadden geluk met het weer. Natuurlijke verdamping droeg dan ook flink bij.

Meer weten

Kom kijken in ons archief!

Bij een bezoek aan het Westfries Archief kunt u in onze koffiehoek een gratis kopje koffie drinken. Ook kunt u onze expositie bekijken in de expositieruimte.