Zie ook: 0133/024, en: 0133/108 (geen annotatie).
Testament van een raad in de vroedschap, tevens oud-burgemeester van Medemblik en dijkgraaf van de Vier Noorder Koggen. In het eerste deel van dit testament wordt één bepaalde 22-jarige kleindochter en haar onwettige kind door de testateur uitgesloten van iedere vorm van erfenis, ‘als begeerende deselve onder zijne afkomelingen niet te hebben gereeckent’.

De testateur gaf namelijk te kennen dat deze kleindochter, ‘tot hertelijk leetwesen en uytterste droefheyt van hem heer testateur, sedert eenige tijdt, en wel speciaal in den voorledene jaare, sig seer heeft verloopen gehad, ende gehouden eene gantsch onordentelijk en onkuys gedrag, en ommegang, soo bij nagt, als bij dage’, met een zekere voormalige knecht van de overleden vader van het meisje, die zelf al een vrouw en kind heeft, en dat deze kleindochter ‘sig selfs soo verre heeft geabandonneert en overgegeven’ aan deze getrouwde man, dat zij met hem ‘heeft gehouden vleesselijke conversatie’, ‘en sig van denselven heeft laten beswangeren’, en dat deze kleindochter ‘zijnde in die staat, en daarvan bij haar selfs bewust, voor en in plaatse van berouw ende leetwesen te hebben van haar verfoeyelijk en onkuyse conversatie’ met de voormalige knecht, ‘selfs is blijven volharden in die schandelijke liefde ende drift’ voor de man, ‘ende heeft betuygt bij denselven te willen blijven en met denselven te leven of anders te sterven’, en dat zij vervolgens in november 1742 in het ‘verbeterhuys’ te Amsterdam is verlost van een kind, van wie zij als vader de voormalige knecht heeft genoemd, zij het met een andere achternaam dan waaronder hij te Medemblik bekend was. En dit alles ondanks het feit dat deze kleindochter ‘heeft gehad gelegentheyt sig na haare staat met yemand van haar fatsoen te kunnen in den egten staat vereenigen’.