Zie ook: 0132/047, 112, 120.
Geen notariële akte, maar een oud-rechtelijk stuk; de notaris treedt hier op in zijn hoedanigheid van secretaris der stede Abbekerk.

Betreft de betrouwbaarheid van de administratie van de inning van het hoorngeld te Twisk.
Op verzoek van Pieter Klaasz Boer, oud-schepen te Abbekerk (d.w.z. schepen in 1716!), attesteren Maarten IJsbrandsz Heemskerk, Mary Jans Dools (zie: Dool(s), Maria?/Maartje? Jans), beiden te Abbekerk, en Pieter Kornelisz Leeuw te Lambertschaag, op de volgende wijze: ‘Eerst verklaart Maarten Heemskerk nog wel te weten en in goet geheugen te hebben, dat hij in ’t najaar 1714, zonder den netten dag te kunnen bepalen, in de herberge te Abbekerk is geweest om zijn zomerhoorngelt 1714 af te betalen, gelijk hij zulks ook toen aan den impostm[eeste]r Groen’ (zie: Groen, Jan!) ‘ende den deurwaarder Adriaan Kuyper’ (zie: Kuiper, Adriaan Maartens!), ‘die beyde tot den ontfang van dat middel vaceerden, heeft voldaan.

Dat aldaar mede quam de requirant Pieter Klaasz, dewelke, in zijn deposants tegenwoordigheyt, deszelfs zomerhoorngelt voor ’t jaar 1714 aan Groen of Kuyper betaalde, en dat bestelt wezende denzelven Groen of Kuyper verzogt de reekeninge van ’t zomerhoorngelt 1714 voor Mary Jans Dools op te maken, gelijk zij deeden, als wanneer de requirant Pieter Klaasz weder een sakje met gelt uyt zijn dijesak haalde, de opgemaakte reekeninge voor Mary Dools voldeede, ende nog eenig gelt overhield, ’t geen hij weder in ’t sakje stak.
Mary Jans Dools zegt, dat zij den requirant Pieter Klaasz Boer verzogt heeft om voor haar ’t zomerhoorngelt 1714 te voldoen, en hem daartoe eenig gelt ter hant gestelt te hebben, en verders, dat Pieter Klaasz na verloop van eenigen tusschentijt haar requirante eenig overschot van ’t gelt, ’t geen zij aan hem hadde gelangt, heeft teruggegeven. Waarop zij nog indagtig is jegens hem gezegt te hebben: “Gij zoud voor dit overschietende gelt een pintje wijn gedronken hebben.”

Pieter Kornelisz Leeuw getuygt, dat de deurwaarder Adriaan Kuyper eenige weken geleden hem deposant onder andere discoursen heeft verhaalt, dat korten tijt tevooren hij Kuyper met den deurwaarder Smit’ (zie: Smit, Willem!) ‘ware geweest ten huyze van Pieter Klaasz Boer - den requirant in dezen – te Abbekerk, alwaar Smit aanmaninge, en bij weygeringe van voldoeninge, citatie deede om te betalen het zomerhoorngelt 1714. Dat hij Kuyper daarop jegens Smit hadde gezegt, deze aanmaninge en citatie mis en onnoodig te wezen, alzoo hij wel wiste dat dit middel door Pieter Klaasz was betaalt, ’t geen door Smit ontrent met deze taale, zoo Kuyper hem deposant vertelde, zoude beantwoort zijn: “Kun je jou smoel hiervan niet digt houden, of toon anders dat het betaalt is.”
Laatstelijk, dat de deurwaarder Kuyper onder andere redenwisselinge jegens den deposant zeyde: “Diestijts kon ik het niet aantoonen, want ik was daarop niet verdagt, en hadde toen mijn boekje niet bij mij, maar waren we nu bij malkander, het zoude uyt mijn boek blijken, dat de man betaalt heeft.”
De deposanten refereren zich wegens de rede der wetenschap tot den text, en presenteren, yder zijn gedeposeerde, des verzogt en vereyscht werdende, nader te sterken.’