Zie ook: 0368/017, 018, 021, 036, 038, 041.
Betreft naweeën van de gijzelingskwestie te Oosterblokker.

Op verzoek van de predikant van Ooster- en Westerblokker verklaart een inwoner van Westerblokker, dat na de preek op maandag 27-05-1697 (tweede pinksterdag) o.a. de requirant in deze en de predikant van Zwaag bij hem thuis op bezoek zijn geweest en dat toen de twee predikanten met elkaar hebben gesproken over de 'verschillen' die er enige tijd geleden waren geweest in Ooster- en Wester-blokker 'onder sommige ledematen en de kerckenraat'. Het ging hierbij in het bijzonder over de wettigheid of onwettigheid van de gijzeling in de herfst van 1696 te Oosterblokker.
Na enige tijd zou de dominee van Zwaag de requirant hebben verteld, dat er door anderen over was gezegd, dat de zaak hetzij kerkelijk, hetzij politiek moest zijn, en dat indien zij kerkelijk was, de classis van Hoorn 'sig die aangematigt moeste hebben'. Aangezien zij dit niet zou hebben gedaan, zou nu de vierschaar de zaak vervolgens naar haar toe hebben getrokken. Verder zou de classis van Hoorn daarin niet naar behoren hebben 'geprocedeert'.

Dit sprak de requirant in deze tegen; hij hield vol dat het een geheel kerke-lijke zaak was, 'ende gantsch niet van de politycque magt dependerende', en verder dat de classis daarin 'wel ende naar behooren hadde geprocedeert', meteen daaraan toevoegend dat zijn collega uit Zwaag 'niettegenstaande hij een persoon was die al een vrouw hadde, ende sulcx meerder kennisse behoorde te hebben, sig die sake niet en verstondt, alsoo hij 't geene hij geseyt hadde (dat anderen seyden) defendeerde'.
Het zou niet waar zijn, dat de requirant verder ook maar enigszins tegen zijn collega zou zijn uitgevaren, laat staan dat hij hem zou hebben uitgescholden voor 'melkmuyl, lafbeck' of iets anders. Ook zou hij niet hebben gezegd, dat zekere drie personen (de opdrachtgevers van de meergenoemde gijzeling!) schelmen waren, en dat een zekere andere dominee (predikant te Hoorn!) dat ook zou hebben gezegd.
Kortom, de requirant zou niemand onfatsoenlijk of al te hard hebben bejegend. Integendeel, bij het afscheidnemen zouden de twee predikanten elkaar over en weer hebben uitgenodigd voor een bezoek, waarbij zelfs werd afgesproken dat de Zwaagse dominee eerst bij de requirant zou komen.
Een dag of twee, drie later is een inwoner van Westerblokker (één der drie opdrachtgevers van de gijzeling!) bij de deposant komen vragen wat er precies was gezegd, en of de requirant de drie eerdergenoemde personen schelmen had genoemd en de dominee van Zwaag een melkmuil of een lafbek, zoals hij kennelijk in Enkhuizen had vernomen. De deposant zou dit alles toen ook hebben ontkend.