Zie ook: 1665/027, 098, 102, 113.
Wèl een notariële akte.

Betreft watertekort gedurende 1718 in de Vier Noorder Koggen ten westen van Abbekerk.
Jan Pietersz Klooster, Klaas Jansz Kamp, Pieter Klaasz Boer, Zeger Frederiksz Wagenmaker (zie: Wagemaker, Seger Frederiks) en Zymon Klaasz Wognum (zie: Wognum, Simon Klaasz), allen burgers te Abbekerk, en Klaas Fransz, Jakob Kornelisz Louwes (zie: Louwes, of: Louw!, Jakob Kornelisz), Adriaan Michielsz de oude (zie: Wallenberg!, Adriaan Michiels, de oude) en Aris Klaasz Koomen (zie: Komen, Arend?/Adriaan? Klaasz), burgers woonachtig in de Abberkerker Weere, attesteren ten verzoeke van de dijkgraaf, heemraden, waarschappen en molenmeesters der Vier Noorder Koggen.

Zij verklaren de waarheid te zijn, ‘dat zij deposanten alle hebben ondervonden datter in de slooten, zelf [sic] die naar behooren waren geslooten, gediept of gereynigt, tusschen de landerijen leggende bewesten Abbekerk ende in de Abbekerker Weere, gedurende de ganschen laatstverledenen zomer bijkans geen water is geweest, zoodat de deposanten in de Abbekerker Weere woonagtig, zoo zij bij dezen verklaren, genootzaakt zijn geweest het water tot drinken voor hunne beesten uyt kuylen ende slooten zeer verre van hunne huyzen en landerijen waarop het vee liep afgelegen, dagelijks gestadig met overgroote moeyte te halen. Al hetwelke de deposanten oordeelen veroorzaakt te zijn doordien het water in de Koggen in ’t voorjaar 1718 extraordinaar laag gemalen ware – zooals het meestentijts voorjaars geschiet – en daarop eene sterke droogte volgde.
Verders getuygen de deposanten eenparig, dat er in de laatste maant december nog bijkans geen water in de slooten was, en mitsdien de petten geheel geen water door de laagte van hetzelve opgaven, weshalven het drinken tot het vee op de stallen diestijts uyt kuylen of koggeslooten moste werden gehaalt.
Klaas Kamp, Klaas Fransz, Jakob Louwes, Adriaan Michielsz ende Aris Koomen getuygen laatstelijk gezien te hebben, dat de Koggewatermolens in de genoemde maant december, niettegenstaande de verhaalde extraodrinare laagte van het water, aan ’t malen en onder zeyl waren.
De deposanten zeggen de rede van wetenschap te bestaan in hunne eygen ondervindinge en praesenteren yder zijn gedeposeerde des vereyscht en verzogt werdende naar behooren te sterken.’