Betreft ‘iets’ dat gebeurd zou zijn in de kerk en school van Hem met een dochter van de gerechtsbode aldaar.
Op verzoek van de schoolmeester van Hem getuigen 2 inwoners van die plaats dat zij deze dag ’s middags op diens verzoek in de schoool aanwezig zijn geweest bij een ondervraging door de requirant van 5 kinderen die door de vroedschap van Hem ontboden zijn geweest. Zij moesten getuigen wat er op de middag van 28-03-1718 precies gebeurd was in de kerk en school met de dochter van de gerechtsbode en wie dat had gedaan, waarbij de schoolmeester er expliciet aan toevoegde, dat hoe méér zij zeiden ten laste van de zoon van de requirant, hoe liever hij dat had, en dat hij ze zou slaan als hij in de gaten kreeg dat ze schroomden de waarheid te zeggen en zijn zoon probeerden te sparen. Vervolgens vertelden alle kinderen zonder enige tegenstrijdigheid hetzelfde verhaal, namelijk dat een zekere jongen die bij de requirant in de kost was samen met een andere jongen die bewuste middag met de dochter van de bode in de kerk waren gegaan en de deur achter zich hadden gesloten, maar dat zij niet wisten wat daar was gebeurd, behalve dat zij hebben gehoord dat het meisje door de banken in de kerk liep op het moment dat de jongens de kerkdeur uitkwamen, omdat zij de genoemde zoon van de requirant de school hadden horen binnenkomen, en dat zij het meisje daar toen alleen lieten.

Verder waren bij het meisje diezelfde middag in de school de benen gebonden. De kinderen weten niet of zij dat zelf heeft gedaan of één van die 2 jongens. Het meisje was echter lachend met gebonden benen van haar plaats naar de bij de requirant in de kost zijnde jongen gehuppeld, tot de zoon van de requirant, die kennelijk voor de requirant waarnam, haar dat verbood. Zij gehoorzaamde echter niet, en de jongen waarbij zij stond, schreef toen iets op een boek en liet dat aan haar zien – iets baldadigs volgens de kinderen – wat het meisje al lachend zou hebben geweigerd en met de pen doorgehaald. Vervolgens was zij gebonden en wel al lachend naar de andere kant van de school gehuppeld. Zij luisterde niet naar het verbieden door de zoon van de schoolmeester. Daar hebben de 2 meergenoemde jongens ook nog eens haar handen gebonden, waarna het meisje gebonden en wel op een tafel kwam te liggen. Eén der jongens zou toen met een vlugge beweging haar ‘kleeren’ (een jurkje wellicht) hebben opgelicht, maar dit weer onmiddellijk hebben laten vallen omdat het meisje schreeuwde. De zoon van de schoolmeester, die de hele tijd in zijn stoel was blijven zitten, zou daarop slechts hebben gereageerd met te zeggen, dat hij geen geschreeuw wilde hebben en dat zij op hun plaats moest gaan zitten lezen. En als zij niet wilde ophouden, dan zou hij het meisje met olie insmeren. Maar de schoolmeesterszoon was nog steeds nooit uit zijn stoel geweest, en toen zou de requirant zijn binnengekomen.